 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
– Скажы, скуль ты, хлопча?
– Зь зямлі беларускай –
стуль, дзе льецца Нёман
мігатлівай стужкай.
Дзе лугі буйныя,
ураджайны землі,
дзе старыя вербы
ля гасьцінцаў дрэмлюць.
Дзе лясы як ў казцы, –
ўсё з дубоў адвечных;
дзе у нетры пушчаў
глянуць небясьпечна.
Я з краіны слаўнай,
з гарадоў прыгожых,
што ня зналі колісь
цьмы чужой, варожай.
Родны сьцяг наш горда
уздымаўся ў гору
ад балтыйскіх хваляў
аж па Чорна Мора!
Ў маім краі казкі,
сівыя курганы;
там зрадзілась песьня
вешчага Баяна.
Выпілі вякі ўжо
на’т зь Нямігі воду –
славу нашых продкаў
засланіла воддаль.
Але, ўсё-ж я горды
нашых сэрцаў сілай –
мы падымем славу
з курганоў-магілаў.
Бо мы хочам волі
горача і цьвёрда,
бо мы хочам славы
для Пагоні гордай!
1942
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
